Agora que temos todo tapiado
xa non sentimos o temporal.
Agora, cos ollos pechados
é moito máis fácil medrar.
Agora, ignorándonos, na escuridade.
Cos beizos tortos, encadeadas as maos...
Bendita ignorancia que é felicidade.
lunes, 24 de febrero de 2014
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Dale una vuelta más a mi mundo: